Sigiriya

Sigiriya

De eigenaar van ons verblijf weet van onze plannen om hierna naar Sigiriya te gaan. Een ander stel gaat ook die kant op en hij stelt voor om een minivan te nemen en de kosten te delen. Zo besparen wij bijna de helft. Samen met deze Franse man en vrouw, zijn wij onderweg naar het binnenland. Na drie uur zijn wij in Sigiriya.

In een basic verblijf met zeer vriendelijke eigenaren arriveren wij. Alles wordt uitgelegd en dat hij een tuktuk voor ons regelt als wij in het donker over straat willen. Het is namelijk niet veilig, mede vanwege olifanten in de omgeving.

Op naar Lion’s Rock. Sigiriya betekent letterlijk Leeuwenrots. Dit is dé activiteit van Sigiriya en de rots staat op de Werelderfgoedlijst. Mede daardoor toeristisch en duur. Zo’n 36 dollar p.p. aan entree. Toch gaan we ervoor. We wandelen in tien minuten van ons verblijf naar de rots. Daar eten we nog wat lekkere noodles en dan gaan we het terrein op.

De wateren zijn gevuld met waterlelies, de trappen zijn gevuld met aapjes. Ik weet hoe apen kunnen zijn, dus alle spullen zijn opgeborgen in de rugtas. We wandelen en af toe nemen wij een reeks trappen naar boven. Eenmaal voor de rots, zien wij gigantische steile trappen. We klimmen wat, en we rusten wat. Het gaat goed. Ook pa z’n conditie is heel goed. We zien gigantische muren. Bij de ‘ingang’ (laatste gedeelte) zien wij de twee leeuwenpoten afgebeeld. Hierna lopen we in een grote groep mensen achter elkaar naar boven. Eenmaal daar is het fantastisch. Een mooi uitzicht aan alle zijdes en een flinke wind waardoor het niet als (te) warm aanvoelt.

We verkennen de top van de Leeuwenrots door terug te gaan in de tijd. Koning Kassapa had in de jaren rond 500 v.C. zijn paleis op de top van de rots. Hij had er een zwembad laten maken en er gaan verhalen over wilde avonturen. Het zwembad en de basis van de muren zijn nog altijd zichtbaar. Deze basis en de verschillende aanzichten zijn het decor van vele foto’s. Na een wandeling en diverse uitzichten, gooien we de drone de lucht in om nog wat unieke shots te maken. Dan begint de zon onder te gaan, en begint onze wandeling naar beneden.

Na wat relaxen in de avond, besluiten wij om de tuktuk te pakken richting het centrum van Sigiriya voor een Lion’s biertje bij het Jamaicaanse Bob Marley café met gezellige verlichting en muziek.

Dinsdag 13 februari

Vroeg op; de tuktuk haalt ons om 5 uur op. We stappen in en rijden naar Pidurangala. Dit is een andere rots die op steenworp van de leeuwenrots ligt. We gaan het aanschouwen vanaf zonsopkomst. Maar dat is geen simpele wandeling.

Dit is wat je noemt het beklimmen van een rots. Waar gisteren veel trappen waren om het wonder te aanschouwen, is het hier behoorlijk puur natuur. Het is donker dus we lopen beiden met de zaklamp van de telefoon aan. Na een tijdje stappen we vooral van rots naar rots. Het is druk dus de mensen moeten steeds vaker bijkomen van de inspanning en daardoor op elkaar wachten. Een soort file in het donker. In de eindfase moeten we alle zeilen bijzetten om boven te komen en hebben we onze telefoons opgeborgen.

Eenmaal boven lopen we door de wolken. Er staat een windje wat het moeilijk maakt op goede beelden te schieten. Niet veel later begint het open te trekken. De donkerte wordt wat lichtgrijs. Het blijft bewolkt en trekt nauwelijks open. Dus van een mooie zonsopkomst is weinig sprake. Helaas, maar de inspanning maakte het een hele mooie activiteit. De tuktuk brengt ons terug naar het verblijf, waarna wij pannenkoekjes gevuld met kokos en veel fruit krijgen. Heerlijk!

Tijd om Sigiriya alweer te verlaten na nog geen 24 uur. We gaan per taxi omdat de tuktuk er te lang over doet en de bussen op dit stuk vaak vol zitten. En we gaan geen 3 uur in een bus staan. Op naar de plaats Kandy!

Jordy