Venetië

Reisverslag Venetië

Na een paar dagen in de heuvels van Asti en vervolgens een paar dagen in de stad Milaan, was het tijd voor iets anders: Venetië. Deze bestemming stond bij vertrek van deze zomervakantie nog niet op de planning. Dit kwam als volgt tot stand.

Venetië staat toch bekend als een bijzonder mooie plek, maar ook als een plek die overladen wordt door toeristen. De pandemie bracht de hele wereld tot rust, dus ook Venetië. De wereld begon weer open te gaan toen wij in de zomer van 2021 deze reis maakten, maar het was nog niet op het niveau van voorheen. Dit scheelde aanzienlijk en zo werden wij getipt om Venetië toe te voegen aan de reis. De vooraf gemaakte planning lag nog niet vast en zo konden wij schuiven in het programma. Het resultaat: na Milaan hadden wij 1 nachtje over dus wij konden naar Venetië en daar ook overnachten.

Donderdag 19 augustus

En zo vertrokken wij rond half 9 vanuit Milaan voor de autorit van ongeveer drie uurtjes. Wij arriveerden volgens planning en zonder problemen in Venetië. Na de rechte weg over het water, hoef je simpelweg de borden voor parkeergelegenheid aan te houden en je bent p de juiste plek. In de auto bleven de meeste spullen achter. Het was bovendien schitterend weer dus warme kleding was overbodig.

Met een paar gevulde rugtassen verlieten wij de parkeerplaats en wandelden naar de terminal. We kochten kaartjes voor de eerstvolgende afvaart en wij hadden geluk; die volgde al heel vlot en de boot was al gevuld. Zo stonden wij op het bovendek en hadden daarmee het beste uitzicht. Het schitterende plaatje met de zon die schijnt, de strakblauwe lucht en het beeldschone aanzicht van Venetië was echt super. Ikzelf ben er ooit als kind geweest dus er kwamen herinneringen naar boven.

Na een vaart van een kwartier kwamen wij aan bij de kade waar eigenlijk alle boten aankomen. We kijken direct onze ogen uit en drukte is te overzien. Het eerste herkenningspunt is de Brug der Zuchten (Ponte dei Sospiri), wat de brug is die het Dogepaleis (Palazzo Ducale) en de oude gevangenis met elkaar verbindt. Veroordeelden moest via deze brug wandelen, waarna zij in de kerkers werden opgesloten. Op deze brug zagen zij dan voor de laatste keer het daglicht. Daar refereert de naam van de brug naar.

Na de drukte rondom deze iconische plek, ga je de hoek om naar rechts. Ineens sta je niet meer langs een kade, maar aan de voet van iets groots. Aan de linkerkant bevindt zich de bibliotheek. Het is er niet zomaar één, het is de een van de oudste van Italië. Aan de rechterkant bevindt zich het zojuist genoemde Dogepaleis. Beide zijn grote en hoge panden en je voelt jezelf ontzettend klein. Een aantal meter verderop bevindt zich het welbekende San Marco plein met daaraan de Basiliek, de kerktoren en diverse oude musea. Het is fantastisch om hier te zijn.

We wandelen langs de beeldschone kanalen naar ons geboekte verblijf in de buurt van de Rialtobrug. Dit is meest bekende brug en tevens de oudste brug van Venetië. Deze loopt over de Canal Grande heen, en dat is het meest belangrijke kanaal van de stad. Wij worden ontvangen en begeleid naar het verblijf, dat gevestigd is in het midden van een smalle straat/steeg. Enkele trappen naar boven en daar is de kamer: waanzinnig mooi. Het lijkt wel de kamer van de Koning. We zien een oude kroonluchter aan het plafond en de kamer versierd in goudkleur, we openen de ramen waar een oude gondel precies onderlangs gaat. Dit is geen verblijf als anderen, maar een heel bijzondere. We worden ontvangen met een glas champagne: proost, welkom in Venetië!

Na even opfrissen, gaan wij meteen op pad. We hebben de hele dag en morgen nog een ochtend, en daar willen wij alles uithalen. We wandelen naar de Rialtobrug. In ons enthousiasme vergeten wij dat het inmiddels al 14.00 uur is en dat wij nog niet hebben geluncht. We gaan voor een snelle sandwich en wat drinken, om meteen weer door te gaan en de Canal Grande over te steken. Zo komen wij in de wijk San Polo en dit zou het meer authentieke Venetië moeten tonen. Dat lukt behoorlijk door de smalle steegjes en straatjes en door het gebrek aan grote pleinen waar mensen zich verzamelen.

We zigzaggen door de steegjes en wisselen de warmte van de zonnestralen af met heerlijke schaduwplekken om een ijsje te eten. Na de hele wijk te hebben ervaren, zijn wij bijna op de plek waar Venetië begint. Hier pakken wij de waterbus op de Canal Grande en pakken deze tot wij het einde bereiken. Dit is dezelfde plek waar wij eerder vandaag aankwamen. Tijd voor een terrasje.

Na het terrasje is het inmiddels half 6. Het begint duidelijk zichtbaar te worden dat veel dagjesmensen naar Venetië komen, en dus alweer zijn vertrokken of op het punt van vertrek staan. Wij wandelen over San Marco waar de schaduwen van de enorme panden zichtbaar zijn op de grond en op andere panden. Het is rustig en daarmee een stuk fotogenieker dan rond middaguur. Dit bevestigt nogmaals hoe goed de keuze was om niet slechts één dagje te gaan, maar om er ook een nachtje te slapen.

Na wat ontspannen en opfrissen, gaan wij voor het avondeten dicht bij ons verblijf. In een smalle straat met passerende toeristen, vinden wij een mooie plek die niet te druk is. We nemen de tijd om te tafelen, met bruchetta vooraf en daarbij een glas rosé. Als wij rond 22.30 zijn uitgegeten, maken wij in alle rust nog een wandeling over het San Marco plein. We kijken opnieuw onze ogen uit en beseffen wat een geslaagde keuze dit is geweest. Via de kanalen en de (nu stil-liggende) gondels, komen wij terug in ons gouden paleis.

Vrijdag 20 augustus

Na een korte discussie of wij bijtijds willen vertrekken, óf toch nog een rustige ochtend in Venetië willen wandelen, wordt het toch nog Venetië. We nemen nog twee uur een wandeling naar een stadsdeel waar wij nog niet eerder waren. Dit ligt niet aan de kade en de toeristen hebben dit nog niet bereikt, als wij al op de paden zijn. Dit is toch wel het pure Venetië wat de lokale mensen dus kennen.

We gaan terug naar de kamer, halen onze spullen op en checken uit. De wandeling via het San Marco plein naar de kade om de boot te pakken en binnen een uur staan wij weer bij de auto. Een ervaring rijker en blij dat wij deze flexibliteit hadden in ons reisplan. Ik zou het iedereen aanraden als je de mogelijkheid hebt, om er een nachtje te verblijven.

Wij hebben een reisdagje voor de boeg. Het plan is om via Milaan (ong. 3 uur) de route door te trekken naar Lago Maggiore. Hier willen wij links omheen gaan, om de grens van Italië naar Zwitserland over te steken. Op naar nieuw avontuur!

Voor wie de Aftermovie van deze zomervakantie wil bekijken, zie hier:

https://youtu.be/VlaOOYO5gD8

Tot in het volgende verslag!

Jordy