We zijn begonnen: Tokyo

Yessss.. Daar zijn we op onze volgende reis. Deze keer zijn Japan en Zuid-Korea de bestemmingen. Leuk dat jullie het volgen op afstand. Dit eerste reisverslag is een levensverhaal dus wees voorbereid als je begint, we hebben als gekken door de stad Tokyo gereisd en daardoor is het verslag zo uitgebreid. Volgende keer houd ik het korter ;-)

Na een paar (voor mij) slechte nachten, was het zover: de reis begon. Een korte stop op Rome en wij vlogen verder naar Tokyo. Het vliegtuig was voornamelijk bezet door Aziaten, logisch, en wij hadden het toeval dat de man naast ons een aantal maanden in Amsterdam had gewoond. Zo kregen wij in het vliegtuig al diverse tips voor onze reis. Wel maakten wij ons zorgen, omdat hij vertelde hoe ongelofelijk heet en benauwd het zou zijn. Nu wij een aantal dagen hier zijn, kunnen we zeggen dat dat reuze meevalt. Het is warm, maar zeker niet ondraaglijk.

Afijn, donderdagochtend kwamen wij aan in Tokyo.... Erg vermoeid, want de rit van Rome naar Tokyo was zo'n 12,5 uur. Gelukkig heeft onze voorbereiding z'n werk gedaan. Wij hadden de JR railpass vooraf besteld en betaald, waardoor wij die alleen hoefden op te halen. Het is een OV kaart voor t hele land waarmee je ook toegang hebt tot de Shinkansen (kogeltrein / hogesnelheidstrein).

Na een stukje met het OV arriveerden we in 't hotel. De stoelen in het vliegtuig zorgden voor een helaas slechte nachtrust. We besloten even een powernap te doen. Na de powernap gingen we richting het centrum van het stadsdeel Ginza. Het gedeelte had in zekere zin iets weg van Fifth Ave in New York. Allemaal topmerken met eigen winkels en warenhuizen in mooie panden. Na een etentje in Japanse sferen sloten wij af met een klein bezoekje aan de Starbucks.

Vrijdag 18e
Het tijdsverschil tov Nederland (+7) en het middagdutje zorgden voor een flinke jetlag. Omdat we niet meer konden slapen, stonden we op en vertrokken 6.15 uur. Inmiddels waren we op de hoogte van de enorme ramp met het vliegtuig, maar zoals het waarschijnlijk 't gesprek van de dag was, had hier niemand het erover. Er zijn hier heel weinig Nederlanders.

Maar wij vertrokken in de richting van world's biggest seafood market in Tsukiji. Het staat vooral bekend om de tonijnveiling, wat echt een gebeuren is. Deze veiling begint om 5 uur en duurt niet lang, hierdoor hebben wij dit gedeelte helaas gemist.

Na een wandeling begonnen wij de zoektocht naar een gebouw. Geen toeristenattractie, maar wel een handige tip. Het was een gebouw, de Dentsu Building, en telde zo'n 48 verdiepingen. De laatste twee verdiepingen konden gratis worden bezocht en op deze manier kon je genieten van het uitzicht over deze veelzijdige, levendige stad. Eenmaal boven was er helemaal niemand en hadden wij alle tijd en ruimte om te genieten en foto's te maken.

Toen we dit gezien hadden, vertrokken wij richting Roppongi, een ander stadsdeel. Hier ligt oa midpark waar een grote naam als Fujifilm gevestigd is. We vervolgden onze route voor het op dat moment eigenlijke doel: Kill Bill's restaurant. Het restaurant is gebruikt als toneel van de gelijknamige film. Het eten was prima, maar vooral de sfeer maakte het waanzinnig. Typisch Japans muziekje, overal foto's en artikelen over de film. Die film ga ik spoedig eens terugkijken!

Na de lunch ontdekten wij dat de Tokyo Tower in de omgeving moest zijn. Ook dit probeerden wij te voet te bereiken, wat met omwegen uiteindelijk lukte. Na het uitzicht vanaf de eerder genoemde Dentsu Building, was dit iets minder indrukwekkend en vooral toeristisch (logisch).

Na opnieuw een klein dutje vanwege de volgeplakte en vermoeiende dag, bezochten wij 's avonds het stadsdeel Shinjuku. Heel tof om te zien, onwijs druk en veel felgekleurde reclame, vreemde gokhallen en mensen in robotpakken. Maar vooral opvallend waren hier en daar Amerikanen die ons een leuke nacht wilden bezorgen met een Aziatische dame. Helaas, volgende keer beter (voor hem). Na wat gewandel door de stad zochten wij een gewaardeerde sushi-toko op en hebben aan de bar een prima maaltje gegeten.

Kers op de taart was een Aziaat die vlak voor ons langs rende en na een paar meter in de kraag werd gevat door 4 a 5 jonge ventjes. Blijkbaar had hij iets gestolen, want binnen no-time stonden er drie politieauto's met sirene en zwaailicht voor z'n neus.

Zaterdag 19e
We konden eindelijk een goede nachtrust pakken. Tijd om te ontwaken met een Starbucks koffie en op pad te gaan naar wéér een ander deel van de stad. In Asakusa gingen wij richting de Tokyo Sky Tree van 634 meter hoog. Na de verschillende hoogtes gezien te hebben, skipten wij deze uitkijkpost om te relaxen in de omgeving. Niet veel later maakten wij ons TV-debuut. We werden staande gehouden door drie mensen van National Geographic (Asia) met de vraag of wij wilden meewerken. Ze maakten een reportage van buitenlanders in hun omgeving. Hierbij vroegen zij ons om wat poses aan te nemen en foto's van de zojuist genoemde Tokyo Sky Tree te maken. Na verschillende shots was het tijd om te gaan en waren zij ons dankbaar voor de medewerking. Leuk!

En dan een mooie gebeurtenis in onze reis, want vóór de reis ontdekte ik een mooie foto aan een strand voor de skyline van Tokyo. We hadden er echter niets over gelezen in de reisgids, dus dit was een mooie tip om te bezoeken. De route erheen was misschien nog mooier, want de metro ging over een behoorlijk nieuwe brug met een prachtig uitzicht over de stad. Hier hebben we vooral wat toffe foto's gemaakt, en langs het strand gelopen. Het was echt een relax middagje, wat wij ook verdiend hadden na lange dagen door de stad wandelen.

In de avond, na een kort slaapje, vertrokken wij richting Asakusa. Dit is het stadsdeel waar ook de Sky Tree zich bevond. Het was een aanrader volgens velen, maar de timing was slecht. Rond 21 a 22.00 op een zaterdagavond gingen alle restaurants dicht, het was erg stil tov de echte stad en we hadden nog niet gegeten. Toch vonden we een hapje in onze laatste poging een restaurant te zoeken. Na het eten zijn we huiswaarts gekeerd, omdat er behalve één tempel erg weinig te doen was.

Zondag 20e
Misschien lagen wij er te vroeg in, maar de jetlag speelde weer parten. Erg vroeg wakker, maar uiteindelijk kwam dat goed van pas. We zouden in de middag uit Tokyo vertrekken en wilden nog een gedeelte verkennen: Harajuku.

Om 9.45 liepen wij daar al, terwijl er nog niets open was. Het was een lange, luxe winkelstraat... vergelijkbaar met Ginza. Allemaal high-class en de duurste merken. Ook zat er een Apple store die hetzelfde leek als die op Fifth Avenue. Een grote doorzichtige kubus waar wij medewerkers zagen die een laatste uitleg kregen. Terwijl nog steeds weinig shops open waren, stapten wij bij de zojuist geopende Apple naar binnen om te kijken voor een telefoonhoesje. De koers van de Japanse Yen was in zoverre gunstig dat een Apple laptop flinke prijsverlaging betekende tov Nederlandse prijzen. En jawel, een uur later verliet ik het pand met een nieuwe MacBook air. Tijd om m'n oude weer op marktplaats te zetten, haha...

Na wat winkels te hebben gezien, maakten wij haast door het park Meiji-Jingū te doorlopen. Dit was heerlijk ontspannend en direct naast de grote shops, maar tegelijk een toeristenattractie. Heb nergens zoveel Europeanen en Amerikanen gezien.

Na dit park, pakten wij onze spullen en pakten de Shinkansen naar Kyoto. Met topsnelheden van 300km/h zaten we in een paar uur hier. We hebben net ontbeten en gaan er nu op uit. Volgende verslag zal ik Kyoto gaan beschrijven. Jullie veel succes met een eventuele werkweek voor de boeg. Eindig ik graag door te zeggen dat het hier fantastisch is!

またね ( See you again ) ^_^