Cassinasco, Canelli en Savona

Reisverslag Cassinasco, Canelli en Savona

In het vorige verslag verlieten wij de stad Nice. Wij reden naar de Italiaanse grens, die wij overstaken. Het was een zonnige dag en de lucht was blauw. Dat zijn goede omstandigheden om uit te kijken over de kust. Helaas hebben wij in de kleine dorpjes een paar keer vastgestaan, wat het reisschema een beetje vertraagd.

Aan het begin van de middag passeren we diverse kustplaatsen en hebben wij behoefte aan een korte stop aan zee. We bevinden ons op dat moment in het plaatsje Ospedaletti, een voorstad van San Remo. Na een kop koffie, besluit ik de drone in de lucht te gooien. Vanaf de zijkant van het strand, probeer ik enigszins geruisloos en onopvallend op te stijgen. Dit was een voortreffelijke keuze. De opnames worden schitterend langs de kust en het kleurrijke dorpje. De weersomstandigheden hadden hier zeker een groot aandeel in. Na het vliegen, besluiten wij de pauze te verlengen en een middagje strand in te lassen. Zwembroek aan, en gaan. Het wordt een heerlijke middag van dobberen in het water en baantjes trekken langs de rotsen.

In de namiddag stappen wij weer in de auto en vervolgen de route. Onze bestemming voor de komende drie nachten is Cassinasco. Dit is een hooggelegen dorpje in de buurt van Asti, tussen Turijn en Genua. We willen even een uitstapje maken naar rust en natuur in plaats van drukke steden. Vanaf de kust naar de bestemming is in kilometers niet eens ver, maar door de bergweggetjes kun je nergens doorrijden. Geen probleem want wij hebben geen haast. Aan het begin van de avond arriveren wij en de lucht is nog helder. Dit schitterende uitzicht wordt het decor voor de komende dagen.

Op advies van de B[e-38]B, rijden wij voor het avondmaal richting het laaggelegen dorpje Canelli. Na een korte wandeling, treffen wij het Osteria dei Meravigliati. Dit zou het meest verrassende avondmaal van de vakantie worden. Dit restaurant met een prachtige binnenplaats, aangevuld met ontzettend lekker eten en muziek van Paolo Conte op de achtergrond. Als er al twijfels zouden zijn, dan wisten wij nu écht dat wij Frankrijk achter ons gelaten hebben. Het is genieten met diverse hapjes (van vis tot lasagne) en drankjes (van rosé tot limoncello). Wat is het hier mooi!

Zaterdag 14 augustus

Wakker worden in de B[e-38]B. Kijkend uit het raam zien wij een strakblauwe lucht en een landschap vol bergen. Wij hadden geen plannen gemaakt, en dat bleek de juiste keuze. Het tempo omlaag. Doen wat je wilt. Van vliegen met de drone tot het lezen van een boek of tijdschrift. Af en toe een duik in het zwembad in de tuin van de B[e-38]B.

Na lang relaxen kwam toch de gedachte om nog iets te gaan ondernemen. Het was echter zo warm, dat die actief steeds verder werd verzet. Uiteindelijk vertrokken wij te voet rond 16.00 uur, maar het was nog altijd 30 graden. Wij liepen richting de weg van de wijngaarden in de omgeving naar het dorpje. Hier was bijna niemand te bekennen en een terrasje pakken was er niet bij. Een korte klim naar het hoogste punt van de Torre di Cassinasco vroeg al veel van onze energie. Na een panorama-uitzicht over de omgeving, liepen wij weer naar beneden. Met de gedachte dat wij hier te snel waren uitgekeken, besloten wij de auto te gaan halen en terug te gaan naar Canelli.

Rond half zes parkeren wij de auto in Canelli en wandelen wij te voet verder. Deze stad heeft een plek op de UNESCO Werelderfgoedlijst door het historische middelpunt op de heuvel en door de omliggen wijngebieden. Wij zetten voort richting de heuvel en klimmen de steile helling op langs kleurrijke en bijzondere woningen. Wij passeren twee oude kerken en aan de top treffen wij het Castello di Canelli. Helaas is dit kasteel niet te betreden, omdat het privébezit is. Meer dan een wandeling langs de hoge haag, wordt het niet. Toch was het een mooi doel op zich en hebben wij de nodige inspanning geleverd.

Via een omweg komen wij weer beneden in het dorp. Inmiddels wordt het donker en passeren wij een klein terrasjes in een rustig ogende straat van het dorp. Wij vinden een plekje, niet wetend dat de naastgelegen U-bocht de enige route is, om deze straat te verlaten. Het verkeer komt regelmatig langs, maar belemmert de avond niet. Wij zitten heerlijk buiten en kijken voldaan terug op deze dag.

Zondag 15 augustus

Een nieuwe dag met dit schitterende uitzicht en het heerlijke ontbijt met onder andere vijf soorten zelfgemaakte jam uit de omgeving. Nog een relaxdagje is een mogelijkheid, maar wij merkten hoe snel wij de dorpjes hadden bekeken. Bovendien was het te warm om een flinke wandeling te maken. Met de opvolgende planning van steden, achten wij de kans klein om nog stranddagen te hebben. Zo gooien wij de planning om en rijden in één uur naar de kust.

Doordat het zondag is, zijn veel Italianen ook vrij en dat zorgt automatisch voor meer drukte op deze zonnige dag. Dat is te merken, zodra wij aankomen in Bergeggi (Savona). Het parkeerterrein is vol, maar gelukkig zit op een paar honderd meter een betaalde parkeerplaats. Niet veel later hebben wij ligstoelen en parasols, klaar om een duik te nemen. Het wordt een lekkere middag en het voelt goed om de plannen te hebben omgezet.

Het is onze laatste volledig dag en bij terugkomst zijn wij het alle drie eens over het laatste avondmaal: terug naar het bijzondere Osteria dei Meravigliati in Canelli. Waar herhaling soms kan tegenvallen door te hoge verwachtingen, is dat nu zeker niet het geval. Wij vinden een goede spot in de binnenplaats en wij worden opnieuw verrast door lekker eten en goede bediening. Met een glas rosé proosten wij op deze mooie omgeving.

Maandag 16 augustus

Meestal is een geplande reisdag een kwestie van ontbijten, spullen inpakken en uitchecken. De rust in de omgeving zorgt ervoor dat wij nog een paar uurtjes vertoeven rondom het zwembad en de ligbedden. Om de conditie op peil te houden, besluit ik een rondje te gaan hardlopen maar ook om 9.30 uur is het al ontzettend warm. De hoogte en droogte maakte het er niet makkelijker op. En zo raak ik met moeite op het verste punt van 4 kilometer, om vervolgens die afstand terug te keren. Meer dan 8km zit er niet in voor vandaag.

Even opfrissen en dan checken wij uit de B[e-38]B, maar wij verlaten de omgeving nog niet. De omgeving heeft naam gekregen door de Amerikaanse ontwerper Chris Bangle. Hij startte het Big Bench Project (Panchine Giganti) en plaatste in Clavesana in 2010 de eerste enorme en kleurrijke bank. De locaties zijn prachtig met uitzichten over de heuvels, wijngaarden en andere parels. Momenteel zijn er maar liefst 195 (!) Big Benches geplaatst door de regio in Noord-Italië. Op de website vind je meer informatie en ook de locaties, maar deze vind je niet in Google Maps of aangegeven langs de route. Het is een speurtocht voor volwassenen en kinderen. Erg gaaf!

Dit project wilden wij met eigen ogen aanschouwen en zodoende gingen wij op zoek naar de dichtstbijzijnde. Deze lag op wandelafstand van ons verblijf, maar is vanaf de autoweg niet te zien door de hogere ligging. Uiteindelijk vonden wij de bank en waren wij zeker niet teleurgesteld. Het staat er mooi bij en je moet echt klimmen om op de bank te komen. Zie foto.

Na de lichtblauwe bank te hebben gezien, zoeken wij nog een geel exemplaar in de omgeving. Ook deze ligt niet langs de route en moet je echt zoeken om te kunnen vinden. Nu wij een beeld hebben bij dit project, is het tijd voor een nieuwe bestemming. Op naar Milaan!

Gr Jordy