Canggu

Canggu

Rond elf uur vertrokken wij bij het hotel vanuit Sidemen. Een rit van ongeveer twee uur staat ons te wachten. Onderweg worden wij nog aan de kant gezet voor een grote groep die onderweg is naar een crematie. Het lichaam wordt gedragen door een deel van de groep, allen in kleurrijke versiering.

Rond 13.00 uur zijn wij in Canggu en wij hebben nog een lekkere dag voor de boeg. Inchecken kan pas vanaf 14.00 uur dus we gaan even op pad voor de lunch. We gaan voor de pizzeria in het centrum van Canggu. De ingang stond niet duidelijk aangegeven en zo wandelen wij eerst het verkeerde restaurant binnen. Even hersteld en we waren binnen, met een mooi restaurant en smaakvolle dunne pizza’s. Na het eten wandelen wij terug en kunnen wij inchecken. We blijven hier vijf nachten om af te sluiten. Op de kamer even alles uitgepakt en we sloten de middag af aan het zwembad bij het hotel. We zitten hier lang genoeg om het strand te verkennen.

Bij het zwembad treffen wij een Nederlands stel aan. Zij zijn ook al in hun laatste week in Indonesië en waren ook net hier gearriveerd. Aangezien Canggu, en met name het strand Echo Beach, bekend staat om het surfen, hebben wij het hierover. Hij wil graag les nemen en we besluiten uiteindelijke morgen met z’n tweeën les te nemen.

Na wat relaxen bij het zwembad gaan wij in de avond opnieuw de omgeving en het centrum verkennen. We gaan voor een restaurant waar alle soorten burgers centraal staan, om af te sluiten met een wandeling. Veel winkels treffen wij, maar velen zijn op dat moment al gesloten. Op naar t hotel.

Maandag 12 augustus

Nieuwe dag, leuke plannen. Gedoucht en wel om half 10 aan het ontbijt.

We treffen de Nederlanders weer. Zij gaan uitchecken en van kamer wisselen dus blijven zij in de ochtend bij het zwembad. Wij gaan alvast en genieten enorm. Geen koraal of grote rotsblokken, zoals op Gili Trawangan. Het is veelal zand en je wandelt zo het water in. Het strand is meer bedoeld voor surfers dan om te zwemmen, dus enige afstand en voorzichtigheid is op z’n plaats.

In de middag zien wij hen op het strand. Ik had al geïnformeerd naar de kosten en zo willen wij voor surfles gaan. Eenmaal daar, geen instructeurs beschikbaar. Dan maar een reservering voor morgen om 12.00 uur gemaakt. Lekker dagje strand verder, even bakken en zwemmen. In de avond weer richting centrum en eten bij Betelnut Café, waar ik ga voor een lekkere en gevulde burrito. Via een wandeling weer terug naar het hotel.

Dinsdag 13 augustus

Dit moet hem worden: de dag om te gaan surfen. We beginnen weer met een heerlijk ontbijt, want dat kunnen zij hier wel bieden. Even opfrissen en naar het strand. Om elf uur zijn wij daar, dus nog maar even naar de vele surfers kijken in het water en in de golven.

Iets later komen zij ook aan en we beginnen om 12.00 uur met de les. Even een shirt met lange mouwen aan ter bescherming en dan met beiden een eigen leraar op pad. We nemen het board mee en wandelen een stukje naar een rustiger deel van het strand. Een goede warming up met een stukje rennen, en rekken/strekken van armen en benen. Dan even droog wat uitleg en zijn voorbeeld nadoen in het zand. Klaar om het water in te gaan...

Pijnpunten aan het begin zijn vooral: de snelheid en kracht waarmee je moet zwemmen om de juiste vaart te hebben, zodat je überhaupt de golf kan “pakken”, maar ook het krijgen en houden van de juiste balans. Uiteraard worden tips en tricks geboden, maar op een gegeven moment moet je het gewoon doen en niet eindeloos nadenken hoe het in theorie moet. En dan vergeet je wel eens wat. Na een aantal keren te blijven staan op het surfboard, neemt ook het vertrouwen toe en begint het leuker te worden. Uiteindelijk vliegen de 1,5 uur voorbij, maar het laatste halfuur slaat de vermoeidheid erin en gaat het zwemmen moeizamer. Net als de laatste minuten ingaan, gaan er 2 van de laatste 3 fantastisch. Ik pakte een golf heel lang mee en voelde de controle. Ik dacht even dat ik zo door zou surfen op het strand zelf, haha.

Met wat verzuring, pijntjes en zout water binnen, kwam er een eind aan. Het was heel gaaf om gedaan te hebben. Ik had vooraf gehoopt en gedacht dat ik wat voordelen zou halen uit een eerdere surfles in Costa Rica, maar dat bleek een tegenvaller. Het was ten slotte ook 6 jaar geleden.

Na een pittig middagje besloten wij het strand eerder te verlaten. Ik was al flink verkleurd door die twee uren in het water, en we hadden weinig winkels in het centrum kunnen zien tot zover. Tijd voor de winkels en ook de lokale markt voor wellicht leuke souvenirs. Zo vlogen de uren daar ook voorbij en slaagden wij goed. Ook voor de thuisblijvers. In de avond gaan wij naar de Old Man’s bar. Dit is een heel groot restaurant met een liveband en een goede muziekinstallatie. De vele visgerechten staan er centraal. Ik ga voor een Poke Bowl met tonijn. Was een probeersel, want dat had ik niet eerder gegeten. Het was een verrassend goede keuze. Verder zijn er veel mensen met vrienden een drankje aan het doen en het is duidelijk een populair restaurant in Canggu. Langs het strand wandelen wij na afloop richting het hotel waar wij verblijven. We maken het niet te laat, vanwege de leuke plannen voor morgen.

Woensdag 14 augustus

De wekker gaat vroeg. Na het ontbijt worden wij om half 9 opgehaald door een bekende chauffeur via Stefan (goede vriend van mij). Deze chauffeur spreekt Nederlands en heeft zelfs drie maanden in Nederland gewoond. In jawel: Maassluis. De Scorelstraat om precies te zijn. Google gerust even om te zoeken hoeveel meter dat verschilt ten opzichte van mijn ouders. Wat een toeval. Het communiceren gaat makkelijk en hij is heel vriendelijk. Hij vertelt veel over het eiland en de dorpen waar wij doorheen rijden. Ter voorbereiding op independence day, aanstaande zaterdag, zijn er vele kids aan een flinke wandeling bezig als een training. Dit is afhankelijk per leeftijdscategorie:

• jongste leeftijdscategorie loopt 8 kilometer

• middelste leeftijdscategorie loopt 17 kilometer

• oudste leeftijdscategorie loopt 45 kilometer

De afstanden komen voort uit 17-08-1945, de datum waarop Indonesië onafhankelijk werd verklaard. Deze datum is een feestdag hier en daar horen deze optochten bij.

We volgen de vele bochten door dorpjes en later zien wij een jongen vlak voor onze auto vallen van z’n scooter. Dit gebeurt doordat er iets op de weg ligt als olie of benzine. Het is niet veel, maar wel glad. De schade lijkt mee te vallen en hij kan verder. Wij gaan ook verder en om half 11 arriveren wij op de eerste bestemming: Pura Ulun Danu Bratan. Dit is een iconische tempel in Bali met de vele op elkaar gestapelde ‘dakjes’, aan het water van het Bratan-meer. Na rondleiding en wat schitterende foto’s van zowel de tempel als de omgeving, gaan wij met de gids weer verder. Na 5 minuten stoppen wij bij de Strawberry Stop. Aardbeien staan centraal, dus we gaan voor een verse milkshake en een pannenkoek met aardbei. Daarna volgen wij de route omhoog met kronkelwegen en langs de vele wilde apen langs de weg. Uiteindelijk maken wij voor het waanzinnige uitzicht een stop, waar je beide meren aan je zijde ziet liggen.

Iets wat op de planning stond, was het zien van een waterval. Onze gids brengt ons bij de Banyumala Twin Waterfalls. Dit is een pittige rit, want de hele auto wordt van links naar rechts geslingerd door de slechte wegen erheen. Eenmaal daar staat ons midden op de dag, in de volle zon, een pittig wandeling/daling te wachten. Gelukkig hebben wij goede, stevige schoenen aan. Beneden worden wij niet teleurgesteld en de waterval is super! We hebben geen zwembroeken in de tas, dus wij kunnen helaas niet gaan zwemmen. Na een tijdje weer omhoog klimmen en enorm bezweet komen wij weer boven.

Het is dan een uur of 14.00 uur als wij daar vertrekken. Eerst uit dit hoog gelegen gebied en ergens na een uur rijden, weet de gids een goede warung. We hebben weer nasi en mie, met saté, aan de rand van een vijver vol vissen. Dan nog bijna een uur verder, komen wij aan bij de Tanah Lot tempel. Ook een zeer iconische tempel aan zee, een aantal kilometers boven Canggu. Als het vloed is, kun je de tempel niet betreden. Als wij arriveren is het rond de klok van 5 uur. Een uur later gaat de zon onder. Daar zijn heel veel mensen op afgekomen. Eigenlijk zorgt dit voor enorme afbreuk aan de plek. Het zit vol van de mensen. We lopen overal vlug doorheen, om met een Bintang op het terras de zonsondergang te zien en zo de dag af te sluiten. Onze gids brengt ons terug naar Canggu en wij kijken terug op een hele leuke dag.

Donderdag 15 augustus

Na een actieve dag als tussendoortje, staat er vandaag weer een rustige dag op het programma: strand. 

We waren er weer bijtijds uit en het ontbijt was snel bereid. We kwamen om half 11 op het strand aan. Het water kwam nog heel hoog, hoger dan normaal gesproken. We werden geadviseerd de strandbedjes op de tweede rang te nemen, maar we wisten dat het water rond 11 uur zou teruglopen. Zo besloten wij voor de eerste rang te gaan, maar de spullen op het strandbed te leggen. Laten staan zou een risico zijn met de golven. 

Het zorgde ook dieper in het water voor hogere golven. We zagen nauwelijks surflessen aan de gang, maar veelal ervaren jongens die het goed kunnen. Mooi om te zien. Het water was ook wat risicovoller met de hoge golven en hele sterke stroming. Maar ik hou wel van een uitdaging dus heb een uurtje gedobberd en gezwommen. 

Verder was het ontspannen en nog even bij-bruinen. De laatste zonnestralen oppakken en om 16.00 uur vertrokken wij van het strand. Even terug wandelen en douchen, want in de Spa bij ons hotel hadden wij een Balinese massage geboekt. Deze massage duurt een uur en het hele lichaam wordt behandeld. Omgerekend zo’n 14,- euro dus dat zijn de kosten niet, vergeleken met prijzen in Nederland. Het was echt heerlijk en we zijn nu helemaal ‘zen’. Goed gevoel zo aan het einde van dit avontuur. 

Na afloop pak ik alleen op het strand nog even de zonsondergang mee met de camera op zak. Die is op het moment schitterend, na een paar eerdere tegenvallers vanwege de hoeveelheid bewolking. Dan terug naar de kamer. We pakken alvast een gedeelte in. De onderkant van mijn backpack vul ik alvast met schoenen en daar bovenop kleding. Vooral de spullen die ik niet meer nodig heb. Morgenochtend checken we uit en laten we de bagage achter bij de receptie. 

Dan even douchen en de olie afspoelen. In de avond gaan wij terug naar het centrum. Wij waren er eerder, en dat beviel goed, zowel het uitzicht als de burgers. We gaan voor een hamburger. Dan terug naar kamer en slapen. 

Vrijdag 16 augustus

Alles voor de laatste keer tijdens deze vakantie: ontwaken, een douche nemen, ontbijten, uitchecken. We laten de spullen achter bij de receptie. Dan gaan wij het hotel uit. Wij zien op de Grab-app dat er auto’s in de omgeving rijden, dus we bepalen de ophaallocatie op een stukje lopen, zodat we uit de drukte zijn. Bestemming: Seminyak. 

Op de wandeling worden wij, zoals vaker hier, door alles en iedereen aangesproken of wij vervoer willen. Nee, en we lopen door. Als de taxi arriveert, komt er ineens een scooter voor ons rijden. Hij heeft ons de hele tijd in de gaten gehouden en de Grab-chauffeur komt in “zijn” gebied. Dus hij had hem al geaccepteerd, maar moet hem annuleren en afstaan. Hij zou 90.000 rp verdienen aan deze rit. De persoon die er ineens tussenkomt 150.000 rp. Het is eigenlijk een soort maffia. We moeten uitstappen en die jongen wil geen risico’s lopen. 

Door z'n stoere houding willen wij in ieder geval niet zijn taxi nemen. Want hij sprak ons een beetje toe als de grote man tegen een klein kind. En we zijn hem geen verantwoording schuldig in een straat waar iedereen taxichauffeur is. Uiteindelijk vinden wij een andere taxi binnen 5 minuten en betalen 120.000 rp. Toch nog enigszins voldaan over de prijs en het feit dat we niet akkoord gingen met de andere chauffeur. 

We zijn rond kwart over 12 in Seminyak en het is een plaatsje onder Canggu, ook aan de kust met een uitgestrekt strand. Het staat bekend als enorm toeristisch en de westerse winkels zijn er te vinden, onder andere een H&M. Wij zijn er niet bekend, maar ontdekken als snel de Starbucks. We bestellen een cappuccino en komen er dan achter dat dit de duurste bak koffie van de vakantie is. Per bak koffie kost het 53.000 rp, dit is zo’n € 3,30. Zeker in een land waar heel veel goedkoop is gebleken, is dit erg duur. 

We gaan door richting het overdekte winkelcentrum. Of het is heel nieuw, of het is nog niet af, of beide. Wel zitten er kleding- en souvenirwinkels. Jan vindt een nieuwe telefoonhoes. Dan begint de trek te komen en zoeken wij op de WiFi naar een goede warung in de omgeving. We gaan erheen, op slechts 5 minuten wandelen. De laatste keer Nasi Goreng, of Mie Goreng. Het smaakt weer heerlijk. Dan gaan wij nog langs de winkelstraten en scoor ik een t-shirt. 

Dan is de dag in Seminyak alweer gevlogen. We hebben een aardige indruk opgedaan. Het is veel toeristischer dan Canggu. Het verkeer is nog chaotischer en staat nog veel erger vast dan in Canggu. In Canggu heerst een relaxe sfeer, met veel surfers en veel jongen mensen. Daar is het veelal vakantiegangers met bier over straat, constant toeterende auto’s en zelfs op de stoep oppassen voor scooters. Bij het uitzoeken vooraf, hadden wij hierover reeds gelezen. Alle vooroordelen zijn bevestigd. Onze keuze bleek de juiste.

Lopend langs de file onderhandelen wij over de prijs met een taxichauffeur. Door de vele ritjes in dit land, weten wij wat er mogelijk is, dus we krijgen opnieuw een prima prijs. Het eerste halfuur staat het enorm vast en schiet het nauwelijks op. Daarna gaat het een halfuur een stuk beter. We doen er dus een uur over, terwijl het volgens Google Maps 8,6 kilometer is. Reken maar uit...

We zijn terug in het hotel en vragen een taxi aan via het hotel. Het is pas 18.00 uur dus wij hebben alle tijd om uiteten te gaan, om te kleden en ik rond ondertussen dit laatste reisverslag af. Om 21.00 uur worden wij opgehaald. Vanaf dan zullen wij nog anderhalf uur onderweg zijn. We verwachten dan nog drie uur voor de vlucht op de luchthaven van Denpasar te zijn. In de nacht vliegen wij naar Shanghai, om na 4 uurtjes de volgende vlucht te pakken richting Amsterdam. 

The end

We hebben een fantastische reis (bijna) achter de rug met heel veel herinneringen. We hebben in Indonesië een goed beeld gekregen van Java en Bali, maar ook van de mensen en de interessante verschillen tussen mensen op beide eilanden. 

We hebben ontzettend vaak lekker gegeten. We hebben veel activiteiten gedaan, mooie tempels en natuur gezien en zeker ook veel foto’s en video’s gemaakt. Het maken van een eindvideo en een fotoboek zal nog veel herinneringen terugbrengen. Daar kijk ik ook naar uit! 

In de toeristische gebieden, met name op Bali, zal ik de opdringerige taxichauffeurs niet missen. En de slechte paden en wegen ook niet, evenals alle toeterende auto’s en scooters. Ook waren de restaurants op Gili Trawangan vaak slecht. Bizarre wachttijden, ook als er weinig gasten waren. Aanvullend was het eten daar ook het slechtst. 

Straks weer dromen van nieuwe bestemmingen. Voor nu weer bedankt voor het volgen!

Jordy