Sidemen

Sidemen

Met een kleine vertraging vertrok onze boot vanaf Gili T richting Gili Meno. Hier gaan mensen en hun bagage van board af, dus het duurt even. Dit herhaalt zich een eiland verder bij Gili Air en nogmaals bij Lombok in de stad Bangsal. Tegen de klok van 14.00 uur vertrekken wij daar en uiteindelijk zijn wij rond 16.00 uur weer op Bali. Door de vertraging en langere boottocht, hebben wij de lunch overgeslagen. We gaan iets eten in Padangbai en nemen dan een taxi naar Sidemen.

Om kwart voor zes arriveren wij. Je zou het vanaf de weg zo voorbij rijden. Het valt niet op, totdat je binnen komt. Het bevat een aantal losse villa’s in een vooral groene tuin. Een beetje verspreid in een heuvelig landschap. Deze omgeving bleek al op de heenweg bijzonder mooi. Het staat er vol met rijstvelden en waarschijnlijk vele soorten fruit.

Vlak na aankomst worden er welkomst drankjes aangeboden. Passievrucht, vers gemaakt van de bomen die in deze tuin staan. Eerlijk gezegd heb ik passievrucht wel eerder op, maar niet als verse sap. Het was een aangename verrassing! Lekker!

Dan even de spullen een plek geven en omkleden. Terwijl de zon achter de bergen verdwijnt, nemen wij een duik in het zwembad. Vanuit het zwembad kijk je alleen tegen ons huisje en verder tegen de mooie, groene wildernis. Na wat gebadderd te hebben, gaan wij even opfrissen en een uurtje relaxen op ons overdekte terras. Wij kunnen hier eten en hadden al de menukaart ontvangen. Na de lange reisdag gingen wij voor het gemak om hier te eten. We hadden vooraf al gevraagd om rond 20.00 uur te eten en het werd hier op het terras gebracht. Smaakte weer goed, zoals vaker tijdens deze vakantie.

Na het eten maken wij nog een wandeling. De temperatuur is opvallend koeler dan wij de afgelopen twee weken hebben meegemaakt. Ik trek een vest aan uit voorzorg en dat blijkt geen slechte keuze. Eerst informeren voor morgen en we regelen het vervoer om morgen naar een tempel te gaan hier in Oost-Bali. Dan maken wij een kleine wandeling in het donker. We zien duidelijk dat Sidemen een klein plaatsje is met minder opvallend toerisme en daardoor is het heel rustig. Het bevalt ons wel. Na een kwartier lijkt het of er druppels vallen. Dan gaat het steeds harder regenen, voor het eerste deze vakantie. Het zet uiteindelijk behoorlijk aan en ik ben blij met mijn vest. Terug bij de receptie blijkt het al drie weken niet te hebben geregeld. De eigenaar van het verblijf is er blij mee, want zoals eerder gezegd, ook deze omgeving is niet voor niets zo groen geworden. We sluiten af met een biertje op ons terras en laten het voor vandaag.

Zaterdag 10 augustus

Na een goede nachtrust hebben wij om 9.00 uit weer ontbijt op ons terras bezorgd. Wat een gemak! Met een warme pannenkoek met banaan begin ik de dag. Om half elf vertrekken wij met chauffeur richting het oostelijk deel van Bali. We gaan de Lempuyang tempel bezoeken.

Het is een toer door de regio van Sidemen. Het is echt een plaatje: schitterend! De chauffeur is een van de eerste chauffeurs die gewoon rustig rijdt in plaats van de meeste taxi’s, overal haasten, toeteren en inhalen. Dus deze rit bevalt ons goed en daar helpt het mooie uitzicht enorm bij. Onderweg komen wij schoolklassen tegen met kinderen in uniform marcherend langs de weg.

Dan zijn wij daar na veel bochten en smalle wegen. De tempel bevindt zich op een berg van 600 meter hoog, in de richting van de kust. Het complex bestaat eigenlijk uit 7 verschillende tempels over veel verschillende lagen/hoogtes. Om helemaal boven te komen bij de laatste tempel, moet je rekenen op een tijdsduur van zo’n 4 uur. Het is veel klimmen en we hadden besloten niet voor de volledige tempel te gaan. Daarnaast hadden wij gelezen dat het onderste deel al het mooiste zou zijn.

Uiteindelijk zijn wij daar om half twaalf. Je koopt niet echt een kaartje maar doet een vrijwillige donatie voor de tempel. We lenen een sarong, die ook in deze verplicht is om te dragen. Wij dachten dat lange broeken ook voldoende zouden zijn, maar wij zijn toeristen met een sarong over de lange broek. Blijkbaar een verplichting.

Na een paar trappen zijn wij daar. Met heilig water op ons hoofd worden wij welkom geheten en we zien direct een brede ‘muur’ met diverse beelden en drie trappen. Er wordt ons gewezen dat de middelste alleen voor specifieke gelegenheden is. We mogen alleen links en rechts de trap op/af.

Haaks op deze trappen bevindt zich een overkapping. Het staat er vol van de mensen. Niet zonder reden. De door Jan genoemde ‘boekensteunen’ vind je hier. Als je op de tempelnaam Lempuyang zoekt, of op de zogenaamde ‘Gates of Heaven’ vind je deze direct. De mooiste foto’s worden hier gemaakt en nu bleek al snel waarom. De tempel ligt zo hoog dat je eigenlijk in de wolken zit. Op de achtergrond zie Mount Agung, een van de grote vulkanen hier op Bali. Deze ligt ook vaak in de wolken is zelden helder zichtbaar. Na de boekensteunen loopt een trap naar beneden en zie je dus niets behalve lucht en een eventuele vulkaan. Op sociale media een veel geziene foto.

Nu blijkt dus dat mensen daar in de rij staat. Mensen komen nauwelijks voor de tempel, maar puur voor de foto. De rij kan soms wel tot drie uur (!) duren. En dan zit daar onder een parasol iemand die de foto’s voor je maakt met jouw toestel. Hij heeft een kleine spiegel die hij voor de camera houdt, wat leidt tot een soort spiegeling/weerkaatsing. Er is dus geen toevallige plas water met hele mooie weerspiegeling. Men krijgt een halve minuut de tijd voor foto’s en je hoort de fotograaf steeds roepen ‘next pose, next pose’. De bezoekers gaan weer anders staan, zitten of liggen en als de tijd voorbij is, gaat de volgende. Ongekend wat een invloed dit heeft door sociale media en dat mensen dit ervoor over hebben.

Wij hadden gelezen dat je via de trappen aan de achterkant ook een prima foto kan maken van de boekensteun, dus dat is wat wij doen. Toch nog onze foto, en na een uur deze tempel gezien. Onze chauffeur staat te wachten en we gaan met hem weer de reeks bochten naar beneden en door het landschap richting Sidemen. Vanwege de tijd lunchen wij opnieuw in onze homestay.

Om kwart voor 4 gaan wij weer weg voor wandeling met de kaart van hier. We duiken de rijstvelden in en bevinden onze in het groene gebied. Onderweg zien wij kleine riviertjes waar lokale mensen zich wassen en scheren, maar ook mensen die aan het werk zijn op hun land. Op de terugweg van onze twee uur wandelen, begint de zonsondergang te komen. Dit biedt nog mooiere aanzichten en schaduw over de bomen en planten. Dit biedt gelegenheid voor waanzinnige foto’s en panorama’s.

Eenmaal terug met behoorlijke meters in de benen, kleden wij ons snel om. Weer een duik in ons prive zwembad. Om later weer uiteten te gaan naar een bekende warung op loopafstand. Na een kwartiertje zijn wij daar. De wachttijden zijn wat lang, maar we worden beloond met heerlijke spring rolls, een tuna steak en een onverwacht en ongevraagd toetje. Gebakken banaan met chocoladesaus.

Zondag 11 augustus

We besloten om geen wekker te zetten, maar worden wakker van de moskee op afstand. Het galmt nogal door dus uitslapen zit er niet in. Ook de vele kippen en gecko’s maken geluiden waardoor de dag toch weer vroeg begint. Even spullen inpakken en een ontbijt op het terras. Een laatste keer genieten van een sapje passievrucht en dan is de taxi daar. Op naar een nieuwe uitdaging. Onze laatste plaats heet Canggu. Benieuwd wat ons daar weer te wachten staat. Tot het volgende verslag!

Gr Jordy