Trier - Monschau

Na het afsluiten van het pension in Ettringen in het eerste deel van de Eifel in Duitsland, vertrokken wij voor een nieuw avontuur in een andere omgeving van de Eifel.

Dinsdag 15 september

Na het gebruikelijke ontbijt en uitchecken, vertrekken wij naar Trier. Rond half elf arriveren wij bij de parkeerplaats nabij de Porta Nigra; een mooie stadspoort uit de Romeinse tijd. Wij aanschouwen de waanzinnige poort en lopen er onder door. Op het eerste plein ploffen wij neer op het terras voor een kop koffie. Op dat moment is het al erg warm, wat logisch is want het zou uiteindelijk de warmste dag van de vakantie worden.

Na een kop koffie, splitsen wij op voor een vrije besteding van de dag. De vier mannen gaan samen op pad, net als de vier vrouwen. Ook de reisbegeleidster gaat haar eigen route en zou een restaurant proberen te vinden voor 9 personen. Naast de Porta Nigra, zit het lokale VVV-kantoor waar wij een plattegrond met highlights van de stad ophalen.

Wij slaan de eerste zijstraat in voor een standbeeld van Karl Marx. Hij is geboren in Trier. Dan maken wij een klein rondje, om weer uit te komen bij de hoofdstraat. Na een stukje wandelen komen wij bij het plein van de Grote Markt. Hier is het typisch Duits met oude panden in allerlei kleuren en vormen. Net als ons eerdere bezoek in Cochem, is het hier aanzienlijk toeristischer dan de kleine dorpjes waar wij verblijven. Het is opnieuw druk en er zijn vooral veel oudere mensen en rondleidingen met grote groepen.

Wij volgen de smalle straten, om te volgen richting het Karl Marx Museum. Wij liepen alle vier echter langs het museum zonder dit door te hebben. Het stond niet heel groots aangekondigd vanaf de straat. Opvallend. Hier mochten wij niet gezamenlijk naar binnen en vergat ik voor het eerst deze vakantie om mijn mondkapje op te doen bij binnenkomst. Direct werd ik er op aangesproken, terecht overigens, en het is goed dat de mensen daar zelf ook alert op zijn. Wij volgen de route richting de Römerbrucke, ofwel de Romeinse brug over de Moezel. Dit vormt direct de rand van de stad, tegenover een heuvelachtig landschap en de strakblauwe lucht. Doordat wij al enige tijd onderweg zijn en het middaguur is geweest, is het merkbaar warm geworden.

Terug richting het stadscentrum met een andere route, volgen wij de Kaiserstrasse tot aan het Kaiserthermen. Deze staan in de steigers en dit vermindert het totale plaatje. Via een mooie bloemenroute in de Palastgarten (Paleistuin), arriveren wij bij de Kurfürstliches Paleis en de Konstantin Basilika. De tijd tikt door en inmiddels is het kwart over 1, waar wij inmiddels op de hoogte waren dat een reservering is gemaakt in een mooie binnentuin van een Italiaans restaurant om half 2. Het blijkt een goede keuze, zo hoeven wij niet met een groep van 9 personen te zoeken en te hopen op een plekje.

Na een uitgebreide lunch blijven wij nog gezellig aan tafel, voordat wij de schaduw verlaten voor een klein laatste rondje. Een deel van de groep brengt een bezoek aan de Dom van Trier, waarna wij een welverdiend ijsje halen. Het is inmiddels 35 graden! Dan hebben wij de grote tour gemaakt en alle hoogtepunten gezien. Wij stappen in de namiddag in de minibus na een mooie dag in Trier. Hier verblijven wij niet, maar zetten koers richting Monscha.

Na een pitstop bij de supermarkt voor boodschappen voor het avondeten, zijn wij in de avond in Monschau. Het dorpje ligt in een dal omringd door bossen. Hierdoor zijn er iets minder zonuren en is het flink koeler dan het vertrek uit Trier. Wij verblijven in een heel oud pand met krakende vloeren. Ik verblijf in het zespersoonshuis met twee kamers, en verderop in het driepersoonshuis zitten drie van de dames. Wij maken wraps met allerlei gezonden combinaties onder het genot van een biertje. Proost op onze nieuwe bestemming voor de komende dagen.

Woensdag 16 september

De mooie randen rondom de start lenen zich uitstekend voor een wandeling. Direct voor ons verblijf pakken wij de steile trappen omhoog. Na een aantal verdiepingen loopt het plotseling dood, en staan wij voor een huis. Haha, wat een goed begin van de wandeling. Terug naar beneden, genoeg training voor de kuiten vandaag. Slechts tien meter verderop pakten wij de juiste trappen naar boven. Na een flinke klim bevinden wij ons al boven de stad met prachtig uitzicht. Het is nog vroeg dus zon komt langzaam door de bewolking. Wij volgen op ons gevoel de buitenranden, maar wijken soms af of komen verkeerd uit. Na een wandeling van zo’n 2 a 3 uren, zijn wij afgedaald naar het dorpje. Wij pakken een terrasje en gaan wat drinken in het zonnetje. Dan besteden wij nog een vrij uurtje door de typische foto’s op de ansichtkaarten te schieten van oude panden en bruggetjes.

In ons verblijf lunchen wij en brengen wat eten mee, om de minibus te pakken richting Rurberg. Hier gaan wij vanaf half 3 kanoen op de Schwammenauel. Met de aanhoudende warmte was het aannemenlijk om een duik te nemen. Maar officieel mag je hier niet zwemmen. Nee, zei de man, alleen als je per ongeluk een dure zonnebril laten vallen. Dus dat was meteen de kern van onze tocht, zin om een duik te nemen. “O, nee, daar gaat m’n zonnebril’. Met de kern op dure zonnebril, goedkope tellen niet :wink:

Tussendoor leggen wij aan op een klein strandje naast een jachthaventje. Niet iedereen gaat het water in, omdat het vrij koud is, net als het eerdere meertje. Het is uiteindelijk wel een verfrissende duik. Na 2,5 uur hielden wij het voor gezien en hadden wij ook hier de nodigde spieren gebruikt. In de avond gaan wij gezamenlijk uiteten midden in het centrum. Met een heerlijk stuk kipfilet en patat, aangevuld met de saladebar, had ik nog een plekje over om de apfelstrudel te delen. Goede keuze. Heerlijk!

Donderdag 17 september

Na de gebruikelijk start van de dag, arriveerden wij met de minibus in Rohren bij MTB Guide Eifel Tour om een flinke tocht op de mountainbike te gaan maken onder begeleiding van een gids. We startten daar om 10.00 uur. In drie volle uren kregen wij de fantastische ervaring door dit gebied. We begonnen op de vlakte en gingen naar een lichte afdeling op onverharde paden. Tot op een zeker moment steeds meer de diepte werd opgezocht en wij met steeds hogere snelheid het dal in doken.

In het dal werden open vlaktes in de zon, verruild voor schaduw en bebossing. Het zijn hele mooie routes langs riviertjes. Soms even afstappen om een brug over een riviertje te pakken, en weer door! Na ongeveer één tot anderhalf uur arriveren wij in Monschau, de plaats waar wij verblijven. Wij herkennen al snel de parkeerplaats en het pension.

Uiteraard stoppen wij hier niet, want er is drie uur gepland. Bovendien moeten de mountainbikes terug, en moeten wij de bus ophalen. Na een korte stop om water te drinken en een energiereep te eten, weer verder. Wij waren zo afgedaald dat er nu een flink lange en steile klim moest worden ingezet. Uitdagend, maar wel gaaf en voldaan. Twee keer hebben wij moeten afstappen, omdat het pad was gevuld met grote wortels van de boom die uitstaken. Hier was het niet mogelijk om door te fietsen en omhoog te klimmen.

Om 13.00 uur was iedereen moe, had last aan de armen en nek, en enige zadelpijn. Wij waren weer terug in Rohren. Na een paar eindfoto’s met de groep, zat de tour er op. Wij pakten een terrasje in de zon om bij te komen met een biertje. Daarna de bus terug naar Monschau. We lunchen met z’n allen, frissen ons op en gaan in gesplitste groepen het dorpje in.

In de namiddag ploffen wij neer op het terras en ontspannen na de grote inspanningen. Ook nog de laatste volledige dag nog even wat zonnestralen meepakken. Na veel gedoe rondom reserveren met een groep van 9, lukt het een plek te krijgen waar wij gisteren reeds hebben gegeten. Het laatste avondmaal in Duitsland.

We kochten in de middag een leuke herinnering voor de reisbegeleidster, dus die geven wij aan het diner, als dank voor de leuke week. Na het eten, pakken wij een nog een paar drankjes en luisteren wat muziek. Wij zoeken de nummer 1 hit op van ieders geboortejaar. Mijn geboortedatum komt uit op Kaoma – Lambada. Toch een van de bekendere nummers voor deze groep. Leuk weetje en wij maken er een afspeellijst van!

Voor het slapen gaan, pak ik de backpack alvast in, zodat ik morgenochtend wat minder te doen heb.

Vrijdag 18 september

In rap tempo volgen de zes personen van ons huisje elkaar op, met opfrissen, en klaar maken. De drie anderen zijn ondertussen naar de bakker. Een ontbijt in ons huis, daarna ruimen wij het hele huis op, om volgens planning om half tien weg te rijden.

Na een stukje door de mooie groene omgeving. Bereiken wij België en komen steeds meer op de grotere wegen terecht. Al na een uur rijden wij Nederland binnen ter hoogte van Maastricht.

Na eerdere discussie om het drielandenpunt te bezoeken, is het plan om gegooid en gaan wij voor een wandeling en rondeling door het Fort van Sint Pieter. Deze ligt bovenop de heuvel met uitzicht over de stad Maastricht. Na een zeer boeiende rondleiding door het fort, met een blik op de geschiedenis, gingen wij bovenaan de berg nog voor een laatste drankje en gebak. Of beter gezegd: ‘vloai’.

Met de aanhoudende zon en strakblauwe lucht vervolgen wij de route naar Arnhem, waar wij in de namiddag arriveren en als groep terugkijken op een fantastische week. Het avontuur zit er op. Voor mij was dit een eerste deelname aan een groepsreis, waar ik voorheen altijd mijn reizen zelf organiseerde. Het is mij zeer goed bevallen en sluit niet uit dat ik dit nog eens zal doen.

Duitsland was dichtbij en houdt het virus al lange tijd goed onder controle. Mijn geannuleerde reis naar Colombia en de wens om nu niet te gaan vliegen, bracht mij tot deze reis. Ik sta er van te kijken hoe weinig ik wist van deze omgevingen, want het is er ontzettend mooi. Het Zwarte Woud en de Eifel zou ik iedereen blindelings kunnen aanbevelen. Ik kijk terug op twee heerlijke weken vakantie vol natuur, steden, lekker eten en drinken, maar bovenal gezelligheid. Ik kan aan de slag met m’n eindvideo en fotoboek en ga weer dromen over nieuwe bestemmingen. Tot de volgende reis!

Jordy