Vang Vieng

Vang Vieng

Na het authentieke Luang Prabang, daalden wij in de middag af naar het zuiden. Onze nieuwe bestemming werd Vang Vieng.

Woensdag 12 oktober

Na een uur met de Laos China Railway (LCR) waren wij op het station in Vang Vieng. Samen met andere toeristen namen wij de tuktuk naar het geboekte hotel. Even omkleden en door voor een lunch aan de Nam Song rivier. Aan de andere kant begint een enorm karstgebergte waar deze omgeving bekend om staat. Schitterend.

Onderweg naar een van de grotten in de omgeving, genaamd Tham Chang. De offline maps applicatie op de telefoon navigeert ons verkeerd, en nadat verschillende buikklachten optreden, keren wij om naar het hotel. Even rusten.

In de namiddag een koffiepauze om de hoek en wandelen door het centrum. Souvenirs scoren voor mijn neefjes en oriënteren op de dagtrip die wij de volgende dag willen maken. Wij besluiten geen tour te boeken, maar scooters te huren om op eigen initiatief de omgeving te verkennen.

Donderdag 12 oktober

Na het ontbijt, lopen wij naar het einde van de straat. Wij huren scooters en vertrekken eerst naar het treinstation om overmorgen de route naar Vientiane te kunnen voortzetten.

Dan keren wij (met kaartjes) terug naar het hotel om wat spullen achter te laten, en gaan dan op pad. De scooters zijn handmatig dus we tasten voorzichtig af met schakelen naar de volgende of vorige versnelling. We steken de (gammele) hangbrug over naar de andere kant van de rivier en starten de voorgestelde route uit de Lonely Planet reisgids, in westelijke richting.

In deze omgeving zijn veel grotten in het karstgebergte, aangevuld met mooie uitkijkpunten en 'blue lagoons' (natuurlijke zwembaden). Hier zijn er veel van, maar er is duidelijk te zien dat over-ontwikkeling en toerisme hier de overhand heeft gehad in het verleden. Dit is vooral te zien, zodra wij aankomen bij Blue Lagoon 1. Het voelt sfeerloos en platgedrukt, het is nauwelijks een mooie natuur te noemen. Na een bak koffie, stappen wij weer op de tweewielers. De route verandert van asfalt naar steen, tot aan waterplassen, modder en grind. Hoe meer afgelegen wij raken, hoe uitdagender de route wordt. Na een kilometer of tien zijn wij bij Blue Lagoon 3. Dit is niet zo authentiek als wij hadden gehoopt, maar vele malen beter dan de eerste. Een groot bad met een zipline die tot halverwege het water komt en ergens in het water een evenwichtsbalk. In het smalle riviertje is een onderwater tafel en bankje, met daarnaast een schommel. Toch vermaken wij ons na een lunch, prima met de zipline.

Door naar nummer 5, de verste op het programma. Een eindje scheuren op de scooters en je ogen uitkijken hoe mooi het hier is. Toen wij daar aankwamen (21km vanaf het centrum), bleek het hek dicht te zijn en leek het erop dat deze helemaal niet bestaat. Of wellicht nog gepland of in bouw is. Het was al na 15.00 uur dus wij keerden om. De route onderlangs bracht ons op bij Blue Lagoon 6 die ook niet bestond. Wij reden naar nummer 2 waar wij (onder applaus van de locals) de sprong waagden vanaf 5 meter hoogte. Na een drankje staptenwij weer op. De zon begon onder te gaan en dit bracht wederom unieke aanzichten met zich mee. We maakten kiekjes en gingen terug naar het centrum om de scooters in te leveren. Een hele mooie dag in de natuur op een manier zoals de meeste mensen in Laos zich vervoeren: per scooter.

Vrijdag 13 oktober

Na de vooravond te hebben verdiept, was het nu tijd voor een volgende activiteit. Rond 10.00 vertrokken wij naar het noorden met een tuktuk. Je hebt vrij weinig nodig voor de populaire activiteit in Vang Vieng: Tubing.

Het is geen bijzondere uitvinding, maar wel een hele leuke activiteit. Je wordt zo'n 5 kilometer noordwaarts van het centrum gedropt bij de Nam Song rivier met een binnenband van een vrachtwagen/tractor en een zwemvest. Je ploft er in het water en je daalt van de rivier af totdat je weer aankomt in het centrum. Afwisselend van de tijd van het jaar (en de stand van het water) gaat het snel of langzaam. Bij ons duurde de rit zo'n 2,5 uur. Hier zijn er gedeeltes waar je heel langzaam gaan, maar er zitten ook stroomversnellingen bij. Het grootste deel van de route leg je af aan de voet van het karstgebergte en is dus een fantastisch aanzicht gedurende het tuben.

De rivier is wel ontzettend aangekleed. Om de zoveel tijd zijn er terrasjes met mini plastic stoeltjes om aan te leggen voor een biertje of wat te eten. In 2012 is het geheel op de schop gegaan, doordat het er veel te wild aan toe ging en op zijn ergst tot meerdere doden in een maand leidde. Sindsdien is het neutraler en wordt er aan het imago gewerkt. Het was bij ons heel rustig, doordat het hoofdseizoen nog moet beginnen. Daardoor hadden wij de mooiste uitzichten voor onszelf.

Halverwege de middag zijn wij terug in het centrum en lopen wij naar het hotel. Daar moeten wij nog eea regelen voor de laatste dagen van de reis, dus daar nemen wij de tijd voor. In de avond gaan wij een potje snookeren/poolen in de Ierse pub en eten daar een hapje. Tijd om in te pakken.

Zaterdag 15 oktober

We mogen laat uitchecken, omdat wij pas in de namiddag willen vertrekken. Na het ontbijt, gaan wij te voet richting het zuiden. Dwars door de lange straat van Vang Vieng, en verder. Wij gaan de Chang Cave grotten bezoeken, waar wij eigenlijk de eerste middag naar toe wilde lopen, maar vervroegd moesten terugkeren.

Na een paar kilometer wandelen, waren wij er (bijna). Na de betaling voor entree moesten wij 150 traptreden omhoog. Even bijkomen en naar binnen. Het bezoek viel zeker niet tegen. We wandelden en keken rond in de grotten en hadden vanuit de grotten een mooie uitzicht over de stad en omgeving. Jammer was dat er op plekken lelijke verlichting in het zicht stond.

Na het bezoek alle traptreden weer omlaag. In het centrum een koffiepauze en later een lekkere lunch met diverse gezonde broodjes. Als afsluiter kochten wij, na afdingen, een mooie rugzak van The North Face.

Toen was het 14.00 uur en checkten wij uit. Over twee uur richting de trein omeerder naar het zuiden af te reizen voor een korte stop in de hoofdstad Vientiane.

Vang Vieng was weer iets heel anders dan de vorige omgevingen. Het karstgebergte, de natuurbaden en het verkennen met de scooter was onwijs leuk. Het tuben was ontspannend en ook een hele leuke ervaring. Het centrum van Vang Vieng is niets bijzonders. Het mooie uitzicht wordt verpest door lelijke hoogbouw hotels. Ook zagen wij, doordat het leefde op toerisme, enorm veel vergane glorie. Van hotels en resorts die zijn afgesloten en de wildgroei zichtbaar is tot de ruimte waar kraampjes stonden, maar er nu slechts een bezet wordt voor verkoop. Het is best confronterend om te zien. Hopelijk trekt het vanaf nu weer aan, want het hoogseizoen staat op het punt van beginnen.

Wij reizen weer verder naar de laatste stop in dit land...

Jordy