Shanghai

Shanghai

De vlucht naar Shanghai was weer een korte gelukkig. Het was voorbij tegen de tijd dat ik het doorhad. Iets meer dan 5 kwartier. Intussen had ik voldoende tijd om m'n Taiwanese buurman te spreken, die goed Engels sprak en waar je een gesprek mee kon voeren. Hij woont in Shanghai. Van het ene onderwerp naar het andere onderwerp. Ik vroeg of hij iets wist van de shuttle bus die 24/7 zou moeten gaan, en hij zou uiteindelijk met mij meelopen. Kwam goed uit, als vloeiend Chinees sprekende, want de bus bleek tot middernacht te gaan. Ik kwam aan om 00.15 uur. Net pech. Hij had zelf al het plan om een taxi te nemen, en stelde voor dat ik mee zou reizen, zodat de taxi een omweg voor mij zou maken. Zeer vriendelijk van hem en ik had geen verdere zorgen!

Een halfuur later kwam ik in het hotel voor slechts één nachtje, met als doel om bijtijds op te staan en naar het stadscentrum te gaan en daar alles uit te zoeken bij daglicht.

Maandag 1 augustus

Uiteindelijk was het geen lange nacht, en viel het ontbijt enorm tegen. Het was vooral gericht op de Chinese bezoeker en de dingen waar ik zin in had, waren op. Of ze zagen er vies uit. Met moeite een boterham met ei weggetikt.

Ik had mij aan de receptie aangemeld voor de airport shuttle en die bus vertrok rond 10.00 uur. Op de luchthaven pakte ik de metrolijn die mij in 17 haltes naar het hart van de stad bracht: East Nanjing Road. Daar maakte ik een korte overstap om na twee haltes bij de Yuyuan Gardens aan te komen, met nog een klein stukje te lopen. M'n verblijf voor de komende drie nachten en het was inmiddels rond middaguur.

Even inchecken, en opnieuw een gratis upgrade van m'n kamer ontvangen. Ook de laatste keer op locatie m'n tas uitpakken, best lekker. Even uitgebreid opfrissen en anderhalf uur later ging ik op pad. Ik liep door een mooi park en moest in ieder geval naar The Bund. De boulevard / kade die uitzicht heeft op het financiële district, zo'n beetje hét plaatje dat je hebt als je aan Shanghai denkt.

Was best heel gaaf om te zien, dat aanzicht. Ik liep een paar kilometer over de boulevard en maakte om de zoveel meter weer een foto. Aan het einde nog even neergeploft voor een bak koffie, voordat ik de winkelstraten inging. Gelukkig slaagde ik vrij snel voor de dingen die ik al voor ogen had. Kan er verder niet teveel over loslaten, want sommigen lezen hierin mee. Haha! In de namiddag weer huiswaarts en even op de kamer relaxen. In de avond (rond 20.30 uur) ging ik opnieuw met camera op pad, om weer naar The Bund te gaan. Het was ten slotte maar 10-15 minuten lopen. Ook in de avond weer hele toffe foto's gemaakt. Wordt nog een lastig karwei thuis om alles uit te zoeken!

Inmiddels had ik iets besloten, namelijk om de Bund te gaan checken bij zonsopkomst. Hierover had ik iets gelezen in m'n reisgids. Daardoor was ik om half elf ongeveer weer op m'n kamer en ging de wekker om 4.15 uur. Ikzelf had m'n twijfels of ik de volgende dag zo vroeg zou opstaan.

Dinsdag 2 augustus

Alles viel mij mee, de wekker ging om 4.15 uur maar ik pakte nog een kwartier om rondjes te draaien. Toen eruit, lekker makkelijk. Pruikje laten voor wat het is, bril op, makkelijke outfit. Rise and shine!

Ik had het tijdstip bepaald via de weerapplicatie op m'n telefoon en die gaf aan dat de zon zou opkomen om 5.11 uur. Eenmaal daar merkte ik een supergaaf uitzicht en een fijne sfeer. Allemaal ochtendmensen al druk in de weer. Vooral fotograferen en sporten. Hardlopen, dansen, ik heb van alles gezien. Leuk was het ook dat ik zonder woorden te kunnen wisselen (ivm geen Engels) wat kon leren betreft fotografie. En de plas water die ergens lag, was perfect voor de weerspiegeling. Heb nog wat mooie foto's gemaakt en de Chinees wilde mij als voorbeeld gebruiken waarin je alleen m'n silhouet zag. Heel vet, maar ook een camera met lens van zo'n 2000,- euro. "Ach, je moet ook maar weten hoe die werkt, he?!"

Rond 8.00 uur in de ochtend was ik weer terug. Even kort gebabbeld ivm tijdsverschil van 7 uur en toen het mandje in. Had verder geen dagplannen, maar zette de wekker om 11.00 uur. Toen ik wakker werd draaide ik mij tóch nog even om tot 13.00 uur, voordat ik echt aan de dag begon. Een leuke lokale souvenir opgehaald in de naastgelegen Yuyuan Gardens en verder vooral relaxed. Morgen weer een dag...

Ik had leuk contact onderhouden met m'n Taiwanese buurman uit het vliegtuig. Ik stelde voor om een drankje te doen. Uiteindelijk pakte ik in de namiddag de metro, waar hij mij verder opwachtte met z'n scooter. Achterop, met m'n lange stelten in m'n nek, verkenden wij de omgeving. Heel gaaf, totaal anders. Authentiek, mooie wegen, oude bomen overal. Meer rust dan het hectische centrum. Hier en daar stopten wij en liet hij iets zien. Toen ergens wat eten, ik liet hem alles bestellen en probeerde het een en ander. Vooral de soep was heerlijk. Daarna, hij nam mij mee naar een barretje die je zo voorbij zou lopen. De ingang was niet zo boeiend, maar de vijfde verdieping was dat wel. Uitzicht op de hoge, verlichte gebouwen en een sfeervolle tent. Lekker muziekje aan, tijd voor een Malibu Cola, de reis zit er toch bijna op... Drankje deed mij even denken aan Curaçao, lang geleden, Effe genieten! Proost!

Daarna weer op de scooter naar andere plekken gegaan, waar we overstapten op het bier. Gezellig was het in ieder geval zeker. Leuk dat zoiets voortvloeit uit een vlucht van vijf kwartier. Uiteindelijk begon het te regenen en regelde hij een taxi. Zette eerst hem af en daarna werd ik afgezet en een beetje opgelicht. Ben heel zeker van het bedrag dat ik gaf, maar hij zei ineens dat het niet genoeg was. Ik weet zeker dat hij ondertussen m'n briefje van 10 snel heeft omgewisseld voor een briefje van 1. Had ook geen zin om uit te stappen, omdat hij precies wist waar ik verbleef en ik ook nog eens zelf begon te twijfelen. Ik gaf wat extra muntgeld en vond het prima. Ik voelde gewoon dat ik het juiste bedrag had gegeven. Ach, ik was weer in het hotel....

Woensdag 3 augustus

Goedemorgen! Een nieuwe dag, een nieuw avontuur. M'n laatste dag en ik had nog een paar plekken te zien. Na een goede nachtrust ging ik om 10.30 uur op pad. Even een koffie om de hoek en weer door. Lopend naar Peoples Square, middelpunt van de stad, en daarnaast Peoples Park. Ondertussen loop je langs grote, brede winkelstraten. Daar komen alle winkels voorbij die je in Nederland ook ziet. Apple, H&M, Zara, Adidas, Nike... Van alles. Toch even rond gekeken, niets gekocht.
Ik kwam aan bij het park. Het begon na een kwartier al te regenen en behoorlijk. Had regenjas en plu niet bij mij. Iedereen ging schuilen en ik besloot weer naar de winkelstraat te gaan. Heb er dus niet al te lang rondgelopen. Rond 13.00 uur even huiswaarts. Ook om de hoek nog een lekker broodje gegeten, en nog een souvenir opgehaald.

In de namiddag nog een keer langs de Bund om iets te halen en toen schoot mij een winkel te binnen die ik wilde zien. Deed alles lopend want had weinig budget en geen zin om nog eens te pinnen aangezien ik verder niks nodig had. Eenmaal aangekomen bleek alles te zijn uitverkocht, bedankt en de groeten. Weer 2 a 3 km terug tot de Bund en vanaf daar ook zo'n 2 km. Ik heb m'n stappen wel gezet vandaag!

Met een raar gevoel liep ik The Bund af, met de gedachte dat de kans best aanwezig is dat je er nooit meer komt. Met een slechte WiFi-verbinding (verrassend?!) nog even de mannen geprobeerd te spreken, tas pakken, en misschien een paar uurtjes slapen.

Donderdag 4 augustus

Opstaan, spullen pakken, opfrissen en uitchecken. Op naar de airport. Straks een vlucht naar Wenen, na een pitstop door naar Amsterdam. Het leven weer oppakken in Nederland met alles en iedereen. Heb er alweer zin in en de batterij is opgeladen!

-----

Ik maak nog even de balans op aan het eind van dit verhaal. Dingen die ik niet zal missen, zodra ik straks weer in Nederland ben, zijn er toch wel een paar:

Het teveel en soms onnodig toeteren door de Chinezen in het verkeer.
Het hardop gegorgel en het gespuug op straat.
Het achterlaten van vuilnis overal waar het de Chinezen uitkomt.
Het om de dag in- en uitpakken van een backpack, plus in- en uitchecken bij hotels.
De taalbarrière.

Wat ik wel zal missen, zijn er ook een paar:

Ik moet bij rood stoplicht ook echt weer wachten ipv gewoon gaan.
Ik kan niet over alles en iedereen heen kijken.
Ik zal niet meer elke dag uiteten gaan, haha.
Ik zal niet meer zó goedkoop kunnen eten en drinken.
Ik zal voor een taxi weer de hoofdprijs moeten betalen.

Afijn. Het was een mooie reis door een bijzonder land. Een mega groot land. Het was een hele diverse reis waar alles in zat. En heb geleerd dat je niet zo zeer eenzaam bent als individuele reiziger. Heb veel leuke mensen ontmoet en je staat enorm open voor anderen als je alleen bent. Echt een verrijking. Tot slot een bedankje aan de personen in NL die wel weten wie ik bedoel. Maakte het de reis wel een stuk aangenamer!

Bedankt voor het volgen en wie weet wat de volgende bestemming zal zijn. De ideeën kunnen weer worden opgedaan vanaf nu, maar de kans is groot dat het geen Azië wordt... Tot dan.

Thanks!

Jordy