Kyoto

Kyoto

De tijd vliegt en ik ben weer terug met een nieuw verslag. Erg leuk dat zoveel mensen mijn verslagen lezen van familie tot vrienden en collega's. Nadat het eerste verslag ging over de belevenissen in Tokyo, kwamen wij aan in Kyoto. Deze stad is de oude stad die tijdens de oorlog is gespaard. Hierdoor is het erg traditioneel en minder hectisch/druk dan een wereldstad als Tokyo.

Zondag 20
Eenmaal aangekomen op het station van Kyoto pakten wij de taxi naar de vooraf geboekte "ryokan". In Japan is een ryokan een bekende term en staat voor een traditioneel verblijf in Japanse stijl (zie foto's). Tijdens de voorbereidingen van deze reis hadden wij al besloten dat wij een dergelijk verblijf wilden ervaren en boekten dit in Kyoto. Er stonden ons drie nachten te wachten op deze plek.

Bij binnenkomst schoenen uit, rieten vloeren, opgestapelde matjes om uit te rollen, stoeltjes zonder echte stoelpoten, een lage tafel... het hoorde er allemaal bij. Eerst was het wennen aan de basics, maar naar mate wij hier langer waren vonden wij dit toch een heel gaaf verblijf. Na wat relaxen en een klein middagdutje, waren wij geïnstalleerd in ons nieuwe verblijf. In de nabije omgeving waren helaas weinig restaurantjes dus we gingen voor de dichtstbijzijnde. Dit viel helaas flink tegen. Een kleine kaart, geen gezellige plek en daarnaast het bestelde eten viel tegen. Niet voor de eerste keer deze vakantie...

Maandag 21
Gelukkig sliepen de matjes op de grond erg lekker en smaakte het ontbijt in het hotel ook erg goed. Het laatste avondmaal waren wij alweer bijna vergeten. De medewerkers van het hotel spraken goed Engels en wilden ons graag helpen. Zo verwezen zij ons naar een fietsverhuurder en de tempelroute. We besloten fietsen te huren en we kregen uitgebreide stadskaarten en adviezen om de stad te verkennen.

Het begin was vooral erg wennen, want de warmte sloeg veel directer toe. In Tokyo was het voornamelijk bewolkt en warm, hier was het nog warmer en de zon scheen volop. We fietsten zo'n 5 kilometer langs een rivier die dwars door de stad loopt, om aan te komen bij de Ginkakuji Temple. Deze tempel, ook bekend als Silver Pavillion, staat op de werelderfgoederenlijst. Het was een mooie tempel, maar misschien was de omgeving waarin hij staat nog mooier. Een mooie tuin waarin het zand in vormen is gegoten, boompjes in felle kleuren en op zekere hoogte een uitzicht over de stad.

Na het bezoekje fietsten wij langs de tempelroute om nog één tussenstop te maken bij een tempel die er tussenuit sprong. Vervolgens besloten wij dat we de Kinkakuji Temple (Golden Pavillion) nog wilden zien en dat wij graag een duik wilden nemen na de drukke dagen in Tokyo zonder verkoeling. We kwamen erachter dat er een zogenoemd Public Bath bestond en die was in de richting, maar dichter bij dan de Golden Pavillion. Eerst dus nog een tempel bezoeken waarvan wij zeker geen spijt kregen, de mooiste tot nu toe. Glinsterende tempel met een prachtige vijver en bebossing tegen een op dat moment blauwe lucht en schijnende zon.... Het plaatje was compleet. Een nieuw canvasdoek van dit beeld zou zeker niet misstaan thuis. Leuk feitje was dat de vijver rondom de tempel grote koi karpers bezit... laat dat nu de kern van de job van m'n pa zijn!

Na het bezoekje gingen wij in huiswaartse richting om eerst naar het public bath te gaan, genaamd Funaoka Onsen. Het zag er klein uit voor een zwembad, alles afgeschermd vanaf de balie, Schoenen uit bij entree.. Wat staat ons nu te wachten?! We betaalden en gingen na 2 meter door de deurtjes naar de kleedruimte, om er vervolgens achter te komen dat iedereen er naakt stond. De naakte mensen liepen de deurtjes door naar het pad en dat bleek zo te horen. Volledig aangepast aan de Aziatische standaard volgden wij de route naar het bad. Hier was een klein warm bad met aan de zijkant een bubbelbad en aan een andere zijkant een 'electric bath'. Wat er lekker is aan een elektrisch bad, vraag ik mij nog steeds af, maar mn hand stond inderdaad onder lichte stroom als ik die in dat gedeelte deed. Aziatische mannen bleken dit heerlijk te vinden want dat gedeelte was steeds weer bezet. Daarnaast was het een soort badhuis waar mannen (dus ook naakt) op kleine krukjes zaten voor een spiegel met scheerschuim en een scheermesje. Achterin zat een ijskoud bad en een sauna-ruimte. Al met al kon je hier dus prima ontspannen en de entreeprijs van 3,- was ook niet echt schokkend. Wel een grappige ervaring, heb helaas mijn nieuwe zwembroek nog steeds niet mogen testen.

Lekker vermoeid uit het bad fietsen wij richting ons verblijf om te relaxen. 's Avonds hadden wij eindelijk een fatsoenlijke maaltijd, waarvoor wij ook wat meer betaalden dan voorgaande dagen. Misschien moeten we toch iets meer uitgeven om van het eten te genieten.

Dinsdag 22
Wat vroeger opgestaan dan gisteren, stapten wij opnieuw op de fietsen voor een tempel aan onze kant van de stad. Met een mooie route van rode hekjes, zoals die hier bekend zijn, volgde een klimroute richting een tempel. De tempel zelf hebben wij kort bekeken, want de route was eigenlijk erg tekenend voor Japan en maakte de meeste indruk. Hier hebben wij voor onszelf een leuke souvenir meegenomen, maar voor thuisblijvers zag ik nog geen souvenir die ik leuk vond om mee te nemen.

Rond middaguur was het even relaxen bij Starbucks om vervolgens de metro te pakken naar een Path of Bamboo. Een mooie foto hiervan staat op de cover van de lonely planet reisgids, dus we wisten een beetje wat ons te wachten stond. Tien meter hoge bamboo langs een mooi pad dat ook weer leidt naar een tempel. We hebben inmiddels genoeg tempels gezien, dus we hielden het bij de omgeving en de lekkere natuur. Na dit bezoekje keerden we terug, waar ik even op bed ging liggen en JW naar het gebied van de geisha's ging. Hier heeft hij nog wat leuke foto's gemaakt.

Ook deze avond gingen we naar een restaurant in traditionele stijl. Kleine hokjes waarvan je de deurtjes kan dichtdoen en waar je kleine gerechten bestelde tegen een redelijke prijs. Wel hadden we voor de tweede avond op rij lekker gegeten. Dat was dan wel een lekkere bijkomstigheid op de laatste avond in Japan.

Al met al heb ik Japan als heel gaaf ervaren. Het waren heel diverse steden en de afwisseling was heel gaaf. De mensen in Japan zijn bijzonder vriendelijk. In tegenstelling tot Vietnam (2 jaar geleden) heb ik nooit het gevoel gehad dat de mensen op mijn portemonnee uit waren. Zelfs een kleine fooi werd ons teruggegeven, de mensen verwachten dit niet en zij nemen het dan ook niet aan. Dit gaat gepaard met het feit dat wij er uitzien als toeristen en dat mensen ons graag helpen (zelfs als wij verdwaald leken, maar zelf niet ergens om vroegen). Wellicht was ik ingesteld op heerlijk sushi en andere gerechten, maar het eten vonden wij de eerste dagen behoorlijk tegenvallen. Misschien zijn we iets te goedkope toko's binnengestapt. Het fietsen door de grote stad is ook erg goed bevallen, al was het links rijden wel even wennen.

Op naar het volgende land voor de wat completere rondreis: Korea (zuid)! Ben benieuwd in hoeverre de steden anders zijn, hoe de mensen er zijn, hoe de prijsverhouding ligt, en last but not least: hoe het strand en de zee aanvoelen. Haha.

We gaan het verkennen, tot later!

Jordy