Cahuita - Tortuguero
Door: Jordy
Blijf op de hoogte en volg Jordy
03 Augustus 2013 | Costa Rica, Turrialba
De dag goed beginnen met een ontbijt. Bij bread and chocolate kregen wij een heerlijke bagel en kon je kiezen uit zelfgemaakte chocopasta of pindakaas. De velen cacaoplantages betekenen dat dit waarschijnlijk uit de omgeving komt. We vervolgenden onze weg richting Parque Nacional Cahuita.
Na een korte zoektocht kwamen wij aan en met onze vooraf verkregen informatie kozen wij voor 'De Nederlandse Entree', om het zo te noemen. Het park loopt namelijk van boven naar beneden, parallel aan de zee, en heeft twee entreemogelijkheden. Vreemd genoeg betaal je bij de ingang in het zuiden $10 per persoon en in het noorden hoef je niet te betalen, maar wordt er wel een donatie verwacht voor het onderhouden van het park. Hier betaalden wij $8 totaal, dus $4 per persoon. Tja, we blijven nederlanders he...
In het grote, groene gebied startten wij en gingen wij zonder local guide op pad om zelf te verkennen. Af en toe spraken wij voorbijgangers aan en zo leerden wij hoe de wilde dieren gespot konden worden. Enkele minuten later zagen wij aapjes klimmen en springen door de natuur. De snelheid maakte het heel lastig om foto's te maken maar het zien was heel mooi allemaal.
Helaas begon het te regenen en werd het park moeilijker te bewandelen en waren wij meer aan het klauteren. Toen wij een lange tijd hadden gelopen en weinig dieren zagen, kwamen wij toevallig mensen tegen die ons wezen op een luiaard. Deze luiaard hing heel dicht bij het te bewandelen pad en je kon hem bijna aanraken. Dichtbij, aan het strand, lag zelfs een slang. Het was bijzonder om zo'n beest in het wild te zien. Hij bewoog nauwelijks dus na een paar foto's was het weer tijd om verder te gaan. Er kwamen ook eekhoorntjes langs.
Na een kilometer of 8 zat de vermoeidheid er aardig in en vonden wij het tijd om te stoppen. Maar we moesten nog ruim 2km lopen en dat leek een zwaar vooruitzicht. Tot ons genoegen kwam een auto van het park onze kant op en die leek naar het einde van het park te rijden, JW besloot hem aan te spreken en zo kregen wij een lift. Dit was een behoorlijk opluchting, totdat er geen bus meer bleek te gaan en ons een wandeltocht van 6km langs de asvaltweg te wachten stond. Ook daar fixte hij een lift en zo legden wij 8km af zonder een meter te lopen. Al met al een groot avontuur. 'S avonds pakten wij alvast wat spullen, omdat de volgende dag een lange rit op de planning stond.
Woensdag 31 juli
Na aan het land te zijn gewend, verlieten wij Puerto Viejo voor Tortuguero. Dit eilandje staat bekend om de schildpadden.
Na een lange rit en vervolgens nog twee uur wachten op de boot, vertrok de boot vanaf La Pavona naar Tortuguero. Rond 17.30 uur arriveerden wij en het dorpje bleek erg gezellig en sfeervol te zijn. Gelukkig hadden wij vooraf al een hotel gereserveerd en daarbij direct de avondtour vastgelegd om schildpadden te gaan zien bij nacht.
'S avonds om half tien vertrokken wij met andere tourgangers en onze guide per boot naar het strand. Via een omweg door de natuur en via verschillende beveiligingshekken kwamen wij op het strand. We mochten geen foto's maken, omdat de schildpadden daarvan schrikken en dan zullen zij vertrekken. Rode verlichting is wel toegestaan, zoals onze guide ook bij zich droeg. Na de nodige informatie liepen wij met zo'n tien man over het strand. Op het strand was nog niet veel bijzonders te zien en zo gingen wij een stukje lopen. Maar zonder lichten op een strand is wel erg donker, dus het was uitkijken waar je loopt.
Na tien minuten kregen wij een signaal van onze guide: er had zojuist een schildpad zijn eitjes gelegd en ging weer terug richting zee. Tot mn grote verbazing stond ik opeens op 2 meter afstand van een enorme schildpad... dat was echt onwijs gaaf! Eenmaal aan de waterkant was hij na een aantal golven weer in zee verdwenen. Vrij snel daarna volgde nog een schildpad en een kwartier verder opnieuw. De laatste had zojuist eitjes gelegd en was bezig om de kuil in te graven. We hadden hierdoor alle tijd om hem te bekijken en er waren mensen bezig om te kijken hoe groot hij was. Ik begreep dat het schild, dus pootjes en het hoofd niet meegeteld, een lengte heeft van 104,4 cm. De beesten wegen rond de 200kg en zijn dus behoorlijk sterk.
Nadat wij nog een schildpad zijn plek hebben zien verlaten om terug te keren naar de zee, hadden wij de jackpot te pakken. Onze guide vertelde dat wij geluk hadden dat wij alles op één avond konden zien. Wij zagen een schildpad die eitjes aan het leggen was en het proces was zojuist gestart. Schildpadden raken in die tijd in een trance en leggen 120 eieren. Wij konden dit volledig zien, doordat onze guide met zijn rode verlichting bijscheen. Een enorm beest en een stapel eitjes.. dat was indrukwekkend en doordat wij geen foto's mochten nemen, blijven het waardevolle herinneringen die je moet ervaren om te kunnen delen. Na de lange reisdag maakte deze avondtrip alles goed!
Donderdag 1 augustus
Voor onszelf hadden wij gepland om vrijdag weer terug aan land te gaan, dus donderdag konden wij besteden in Tortuguero. Er is ook daar een nationaal park en eigenlijk wilden wij daarheen, maar we werden aan de desk overgehaald om de onbewoonde overkant te gaan betreden. Met een bootje zouden we erheen gaan, maar niet voordat wij 'botas' hadden gehaald, ofwel kaplaarzen. Gelukkig waren die in het dorp te huur en zo gingen wij op zoek. Helaas voor ons was het aantal beschikbare grote maten beperkt, terwijl wij op zoek waren naar maat 45 (2x). Na lang praten met handen en voeten had mevrouw maat 46 (1x) en maat 44 (1x). Helaas, 44 was voor beiden te klein. Na meerdere mislukte pogingen kwamen wij bij onze redder. Een dame met meerdere paren van maat 45... deze dag moest wel een avontuur worden na zo'n begin. En zo liepen wij, charmant als we zijn, in een redelijk nette korte broek en t-shirt, gecombineerd met kaplaarzen. Gelukkig waren we niet de enige.... en zagen jullie ons niet, haha.
Eenmaal aangekomen met de boot, kwamen wij al na tien meter te weten waarom de botas werden aangeraden. Een en al plassen en wildernis, zonder paden en gewoon gaan. Wij zouden veel beesten gaan zien, maar dit viel helaas tegen. Ondanks dat hebben we een aap, nog een luiaard en rode kikkers gezien en zijn wij veel wijzer geworden over de natuur, almondbomen en het bestaan van de beesten. Sommige dieren waren minder bijzonder om te zien, aangezien dit het tweede park binnen enkele dagen was. De kick was er een beetje af, maar de dag werd er niet minder om.
'S avonds nog lekker uiteten geweest en bij terugkomst toevallig de security aangesproken of hij nog mooie, wilde dieren had gezien. We liepen met zijn goede zaklamp door de grote tuin en stuitten op een wasbeertje. Weer een schitterend beestje, en deze keer onverwacht. Hij kon weinig kanten op dus ik besloot met een sprint naar de kamer te gaan om de spiegelreflexcamera te halen. Het beestje zat er nog altijd en zelfs van de flitser leek hij niet te schrikken. Opnieuw zeer bijzondere, mooie foto's gemaakt van een wild dier. Alles wat gezegd en geschreven is, is waarheid: wat een prachtig land is Costa Rica!
Vrijdag 2 augustus
Aangezien er maar drie boten per dag richting het vaste land gaan, moesten we vroeg op om er zeker van te zijn dat wij de boot van 9.15 zouden halen. We hadden immers geen kaartjes, dus die moesten we in de ochtend nog halen. JW was gelukkig al vroeg wakker en besloot om 7.00 uur de kaartjes te gaan halen. Echter, het bureau was nog niet open en zou pas 9.00 uur open gaan. Na een vlug ontbijt en het pakken van de spullen, checkten wij uit en gingen naar het bureau om kaartjes te halen. Gelukkig was er nog plaats en zo verlieten wij tien minuten later Tortuguero met geweldige herinneringen in het geheugen.
Na anderhalf uur met de boot (tegen golven in) en nog een ruim uur lamgs onverharde wegen, waren wij terug bij Guapiles. Vanaf hier gingen wij richting de centrale vallei en hooglanden van het land. Een lange bergtocht bracht ons bij de stad waar wij waarschijnlijk twee nachten blijven: Turrialba. Het staat bekend om white water rafting en de hoogste actieve vulkaan van Costa Rica. Helaas zijn er momenteel geen tours richting de vulkaan, dus wij zullen waarschijnlijk later een andere vulkaan gaan bezoeken: Vulkaan Arenal.
Afijn, voor nu relaxen en slapen om morgen fit te zijn om een dag te gaan raften. Iets heel anders dan het verloop van de eerste 7 dagen, maar dat maakt de reis zo divers en gaaf!
Keep you posted!
-
03 Augustus 2013 - 21:25
Karin:
wat is het weer leuk om jou te volgen.!! -
03 Augustus 2013 - 23:08
Marcel:
Super cool J & JW!
Zal vast een heel avontuur zijn.
Gr Marcel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley